O poście przerywanym słyszy się coraz więcej dobrego. Stosowanie okna żywieniowego w ciągu dnia wykazuje sporo zalet. Ale warto wspomnieć o tym na początku – nie jest to typ odżywiania dla każdego. Choć organizm potrafi w sposób elastyczny dopasowywać się po czasie do narzuconych przez siebie rygorów, to pewnych niedogodności, szczególnie na początku, nie da się przeskoczyć -trzeba się z nimi zmierzyć. Czym charakteryzuje się post przerywany, jakie są jego rodzaje oraz czy jest to chwilowy trend, a może wartościowy i korzystny dla zdrowia sposób odżywiania? 

Dieta IF – zasady

Dieta Intermittent Fasting polega na spożywaniu posiłków w określonych lukach – oknach żywieniowych w ciągu dnia. Pozostałe godziny doby to okres postu, który jest przerywany poprzez kolejne okno.  Głównym celem stosowania takiej diety jest redukcja (utrata masy ciała) lub lepsze samopoczucie i wygoda na co dzień. Najlepiej przedstawić zasady tej diety na podstawowym i najczęściej stosowanym przykładzie:

IF 16/8

Post IF 16/8 polega na tym, że 8 godzin w ciągu do trwa okno żywieniowe, w którym należy spożyć wszystkie zaplanowane na dany dzień posiłki o odpowiednim bilansie energetycznym, natomiast 16 to liczba godzin, w czasie których nie można przyjmować żadnych pokarmów ani napojów, które dostarczają energię do organizmu. Jak widać na przykładzie, osoba podejmująca dietę IF16/8 przez 16 godzin dziennie pości i w tym czasie może jedynie pić napoje, które nie posiadają żadnych kalorii.

Okna żywieniowe i ich rodzaje

Oczywiście IF 16/8 to nie jedyny rodzaj tego sposobu odżywiania. Tak naprawdę zaletą tej diety jest to, że rodzaj okna żywieniowego można dopasować do siebie indywidualnie. Jakie są inne rodzaje diety Intermittent Fasting?

Post przerywany w ujęciu dobowym (time-restricted feeding):

14/10, 16/8, 20/4 czy 19/5 – to rodzaje możliwych modeli diety opartej na poście przerywanym, gdzie pierwsza wartość to czas trwania postu, natomiast druga wartość to czas spożywania posiłków. Niektóre okna żywieniowe są prostsze w przestrzeganiu, inne dość rygorystyczne dlatego podejmując decyzję o rozpoczęciu takiego stylu odżywiania, warto wybrać optymalny model dostosowany do własnego trybu życia.

Post przerywany w ujęciu tygodniowym (alternate-day fasting):

Dieta ta może funkcjonować również w formie postu opartego na całodniowych głodówkach (jedna doba bez spożywania posiłków i 6 dni normalnego odżywiania) lub też półgłodówkach, czyli stosowaniu naprzemiennie jednego dnia normalnego żywienia i jednego dnia bazującego na przyjmowaniu posiłków o łącznej kaloryczności wynoszącej 500 kcal.

Czy IF to chwilowy trend, czy dieta, którą warto stosować?

Choć o diecie Intermittent Fasting zrobiło się głośniej stosunkowo niedawno, to szturmem podbija serca kolejnych osób. A powodem takiego stanu rzeczy są nakreślane zewsząd zalety postu przerywanego. Stosowanie głodówek tego typu wpływa na redukcję masy ciała, reguluje gospodarkę cukrową organizmu, pomaga w spalaniu tkanki tłuszczowej oraz reguluje cholesterol. Jednak tak naprawdę wiele z tych zalet można przypisać przede wszystkim temu, że podczas narzucenia na siebie rygoru poszczenia ograniczone zostają przekąski, zarówno słodkie, jak i słone, a także nierzadko alkohol, co wynika właśnie z niemożności przyjęcia ich poza oknami żywieniowymi.

Niestety stosowanie postów ma też wady – i raczej dla większości osób może być trudne do realizacji.  Głodówka może powodować:

-obniżenie koncentracji i brak energii,

-przyjmowanie zbyt małej ilości kalorii w oknie żywieniowym, co może wpłynąć też na obniżenie beztłuszczowej masy ciała, nie tylko zawartości tłuszczu w organizmie,

-spożywanie zbyt dużej ilości niezdrowych i wysoko przetworzonych produktów w oknie żywieniowym.

Ponadto, stosowanie postu okresowego nie jest też zalecane osobom borykającym się z chorobami cukrzycowymi, oraz nerek i wątroby, również nie powinien być stosowany przez kobiety karmiące lub będące w ciąży czy też osoby bardzo aktywne fizycznie.

Intermittent Fasting określa rytm spożywania posiłków, ale nie ich bilans kaloryczny czy skład makroelementów. Pozytywny wpływ takiego sposobu żywienia będzie zauważalny tylko wtedy, gdy posiłki będą odpowiednio zbilansowane oraz będą posiadały właściwą dla danego organizmu wartość energetyczną.